نشست هشت و دوم انجمن ترویج علم ایران در روز یکشنبه 29 فروردین ماه با حضور دکتر مسلم ناظمی و سرکار خانم دکتر مهرناز خراسانچی برگزار شد:
مصرف مجازی دیجیتال (DVC) یک مفهوم نوظهور در مطالعات اقتصادی و اجتماعی است که در پایان دهه ی اول قرن حاضر، توسط اندیشمندانی نظیر ریتزر، لهدونویرتا، مالسورث، دنگری-نات و… مطرح شد. این مفهوم از یک سو به مصرف مجازی اشاره دارد که شکلی غیرمادی از مصرف است و به رویا و خیال نزدیک است و از سوی دیگر به مصرف ابزارهای فناوری دیجیتال دلالت دارد. به عبارت دیگر مصرف کننده (کاربر) به هنگام مصرف مجازی دیجیتال می کوشد تا برخی نیات خیال گونه ی خود را که تجربه ی آن در فضای واقعی ناممکن یا بسیار دشوار است، در فضای مجازی و از طریق ابزارهای دیجیتال ممکن کند. بازی های رایانه ای، رسانه های اجتماعی، فروشگاه های آنلاین و… همگی نمودهایی از این مصرف مجازی دیجتال هستند. این نوع از مصرف نیز به مانند هر گونه ی دیگری از مصرف تاثیرات خود را بر زیست فردی و اجتماعی انسان می گذارد. مخصوصاً با رشد شتابان فناوری های دیجیتال، دائماً ظرفیت های جدیدی به مصرف مجازی دیجیتال افزوده می شود. در واقع می توان گفت فناوری های دیجیتال هر روز امکانات بیشتری به کاربر می دهند تا تجربه ی نزیسته ی خود در فضای واقعی را در فضای مجازی انجام دهد. به کاربر آزادی و قدرت انتخاب می دهند و لذت ناشی از این آزادی، کاربر را به تداوم مصرف وا می دارد. چرخه ای که پایانی برای آن متصور نیست.
