09303431087

جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

فرزانه اخوت

  • عضو شورای کتاب کودک و۲۲ سال سابقه در حوزه دانشنامه نویسی
  • ۲۵ سال سابقه فعالیت در حوزه ایجاد و تجهیز کتابخانه‌ها و ارسال بیش از ۱۰۰ هزار جلد کتاب برای کتابخانه‌های مناطق محروم و دورافتاده
  • ایجاد ۷۰ کتابخانه در کشور (۹۰ درصد آن در مناطق مرزی بوده است).
  • تاسیس کتابخانه در مکان‌هایی مانند بیمارستان‌ها، کمپ‌های ترک اعتیاد و کانون‌های اصلاح وتربیت
  • ترویج کتاب‌خوانی و استفاده از تمام ظرفیت‌ها در عرصه فرهنگ کودکی با مشارکت و همراهی نهادهای غیردولتی و مدنی، دستگاه‌های دولتی و نهادهای عمومی در شهرها و روستاهای ایران
  • همکاری در برگزاری جشنواره‌ها مانند جشنواره تقدیر از مروجان کتاب‌خوانی و اهدای جوایزی مانند طرح باشگاه های کتابخوانی، جشنواره روستاها و عشایر
  • پایه‌گذاری فهرست لاک‌پشت پرنده، انتخاب و معرفی پایتخت کتاب ایران با هدف رشد تفکر انتقادی و خلاق و تقویت روحیه جمعی و مشارکت و دگرپذیری در میان کودکان و نوجوانان و خانواده‌های آن‌ها
  • بنیانگذار کتابفروشی “قصه” در شهرستان لواسان و تبدیل آن به پایگاه آموزش کودکان مهاجر افغانستانی

 

متن سخنرانی خانم فرزانه اخوت در بیست و سومین مراسم جایزه ترویج علم ایران

 

به نام او که معنا بخش زندگی است

 

در کودکی در سفرهای خانوادگی در گذر از روستاها در ذهن و خیال کودکانه ی خود با روستانشینان عهد می بستم که در روزی باز خواهم گشت . این بار با توشه ای از دانش تا زندگی بهتری برایتان بسازم .

آن کودک ۶ -۷ ساله نه تعریف دقیقی از دانش داشت و نه از عمق و پیچیدگی زندگی باخبر بود . تنها چیزی که می دید تصویری از فقر و عقب ماندگی بود. اما تنها چاره ای که به ذهنش می رسید، رهایی از این وضعیت با تکیه بر دانایی و تلاش برای یک زندگی بهتر بود .

بعد از سالها و گذر از فراز و نشیب های گوناگون با توشه ای در خور توانم برگشتم تا بر سر عهدم بمانم. اما البته که این مسیر،  یک طرفه نبود و نیست . بلکه بیش از آنچه داده ام، دریافت کرده ام :

آشنایی با ایران و اقوام گوناگونش، دیدن مهربانی ها و نامهربانی ها و کشف آدم هایی که همیشه مرا شگفت زده می کنند.

و کودکانی که در خانواده، خیابان، بیمارستان، مدرسه، خوابگاه، کمپ و زندان، همه در یک چیز مشترکند : پرواز ممنوع !

سالهاست به عنوان یک مادر،  تنها کاری که از دستم بر می آید، پهن کردن سفره ای است که با فرزندان و مادران این سرزمین دورش بنشینیم و از خواندن و گفت و گو و دانایی لذت ببریم .

 

تخیل و فانتزی های کودکان مان را جدی بگیریم و در این پرواز نردبانشان باشیم .

 

با سپاس از انجمن ترویج علم

فرزانه اخوت

۴ اسفند ۱۴۰۱